CIEKAWOSTKA: Znak wielkiej powodzi

To największa część zamku, najbardziej otwarta i tętniąca życiem. Otoczone murem Przedzamcze stanowiło zaplecze gospodarcze zamku. warsztaty, stajnie, stodoły, haty, Nad Nogatem stał wielki, czteropiętrowy spichlerz, gdzie rozładowywano statki. To stąd bursztyn wędrował w świat. Przedzamcze było nie tylko zapleczem gospodarczym, ale też i militarnym. Była tutaj ludwisarnia, warsztaty płatnerza i hełmiarza, prochownia. Cały sprzęt militarny przechowywano tu w największej w całym zakonie krzyżackim zbrojowni.
Na końcu Przedzamcza, zobaczycie wieżę z osobliwym wiatrowskazem: To baszta maślankowa. Wiatrowskaz przedstawia wieśniaczkę wyrabiającą masło.

Zatrzymując się w centrum przedzamcza uwagę zwraca w tzw. „zwinger”(czyt.cwinger), czyli ufortyfikowane międzybramie. Ten drewniany most, był kiedyś częściowo mostem zwodzonym. Prowadził on przez fosę okalającą Zamek Średni. Nad bramą wjazdową na Zamek Średni, zobaczycie płaskorzeźbę, przedstawiającą najświętszą Marię Pannę. Była ona patronką zakonu krzyżackiego. Od jej też imienia wzięła się nazwa Malborka, Marienburg oznacza w języku niemieckim zamek Marii.
Wjazd do zamku był doskonale strzeżony przez zespół pięciu bram o potężnych dębowych wrotach, przez bronę, czyli opuszczaną kratę i przez ganki obronne z otworami w podłodze do zrzucania pocisków na wroga.
Zamek uzyskał w średniowieczu potężny system obronny złożony z trzech linii murów obronnych, wzmocnionych fosami, do których Krzyżacy doprowadzili wodę z pobliskich jezior, specjalnie zbudowanym kanałem, liczącym 40 km. W murach tych umieszczone były odpowiednio umocnione bramy, wieże i baszty. System obronny zamku połączony był z przylegającym od jego południowej strony miastem. Stanowiły one jednak odrębne całości. Wszystko to sprawiło, że Malbork był w średniowieczu zamkiem nie do zdobycia.